مقایسه اثر استامینوفن، مپریدین و ترکیب آنها در درمان درد محل جراحی پس از عمل جراحی سزارین انتخابی

مقدمه: مدیریت درد بعد از جراحی، از مهم‌ترین چالش‌های بعد از سزارین می­باشد. یک راهکار مؤثر در کنترل درد، پیشگیری از درد می­باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی پیشگیری از درد و عوارض جانبی استفاده از استامینوفن، مپریدین و ترکیب آنها بعد از عمل سزارین انتخابی تحت بی‌حسی نخاعی انجام شد. روش‌کار: این مداخله دوسوکور تصادفی در سال 1396 بر روی 120 زن با بارداری کامل با طبقه‌بندی I انجمن بیهوشی آمریکا تحت عمل جراحی سزارین انتخابی با بی‌حسی نخاعی در بیمارستان حافظ شهر شیراز انجام شد. بیماران به‌طور تصادفی به سه گروه 40 نفری تقسیم شدند که پس از زایمان، زمانی که بندناف بسته شد، قبل از پایان عمل جراحی، دارو مورد مطالعه به بیماران تزریق می‌شد. بیماران به‌ترتیب 15 میلی‌گرم بر کیلوگرم استامینوفن وریدی، 5/0 میلی‌گرم/ کیلوگرم مپریدین وریدی و ترکیبی از هر دو را دریافت می‌کردند. پس از بستن بندناف، گروه­ها با توجه به شدت درد و عوارض بعد از عمل مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‌های آنووا و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره شدت درد در 6 ساعت اول پس از عمل، در بیماران تحت درمان با استامینوفن داخل وریدی به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه مپریدین داخل وریدی بود (001/0p<). در گروه مپریدین به همراه استامینوفن، متوسط نمره شدت درد، طول مدت بهبودی و فاصله زمانی بین تزریق اولیه و دوز اضافی ضددرد در مقایسه با دو گروه دیگر، به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0p<). به‌علاوه، بروز سردرد پس از عمل در گروه­های مپریدین و لرز پس از عمل در گروه­های استامینوفن به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه ترکیبی بود (005/0=p). نتیجه‌گیری: استامینوفن در کنترل درد پس از عمل نسبت به مپریدین اثر بیشتری داشته و ترکیب آنها دارای اثر ضددرد بسیار بیشتر و عوارض جانبی کمتری می­باشد.